تأثیر نانو ذرات کاربید سیلیسیم بر مقاومت ‌به ‌شوک‌ حرارتی کامپوزیت آلومینا- مولایت- زیرکنیا

در این پژوهش تأثیر افزودن نانوکاربیدسیلیسیم بر ویژگی�های کامپوزیت�های آلومینا-مولایت-زیرکنیا بررسی شد. نانوکاربیدسیلیسیم در مقادیر 0، 3، 5، 7 و 10 درصد حجمی به مخلوط پودرهای آلومینا و زیرکن افزوده شد، سپس ترکیب�های مورد نظر با فشار 270 مگاپاسکال پرس شده و در دمای C˚1620 به مدت 2 ساعت و سپس C˚1500 به مدت 5 ساعت سینتر شدند. چگالی و تخلخل، استحکام خمشی سه نقطه�ای، مقاومت به شوک حرارتی، ترکیب فاز و ریزساختار کامپوزیت�های به دست آمده بررسی و با نمونه�های تهیه شده به روش ریخته�گری دوغابی (حاصل از پژوهش پیشین) مقایسه شد. نتایج نشان داد که استفاده از نانوذرات کاربیدسیلیسیم و روش پرس تأثیر بهتری در مقاومت به شوک حرارتی و استحکام کامپوزیت�ها دارد. بیشترین استحکام با 7% حجمی نانوکاربیدسیلیسیم (297 مگاپاسکال) به�دست آمد. مقاومت به شوک حرارتی نانوکامپوزیت�های آلومینا-مولایت-زیرکنیا-کاربیدسیلیسیم تا C˚1200T=? گزارش می�شود.